شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 20

س_ال ها پی_ش ن_یز ی_کی از احبار یهود، جوان هاشمی را در منزل خدیجه علیها السلام دید و به او گفت: «او همان پیامبر موعود است که نشانه های او را در تورات خوانده ام. بانویی از قریش با او ازدواج می کند که سرور بانوان بهشت اس_ت؛ مبادا تو از این شرف محروم شوی.»(1)

ورقه بن نوفل، پسرعموی خدیجه علیها السلام نیز او را تشویق می کرد و می گفت: «پیامبری که برای این امّت وعده داده شده است و ما در انتظار او هستیم، وقت ظهورش فرا رس_یده اس_ت؛ به راستی، محمّد، همان پیامبر موعود این امت است.»(2)

پدیدار شدن این بشارت ها و نویدها، پشت سرِ یکدیگر ، فرزانۀ قریش را در تصمیم خود محکم تر می ساخت و او را در موضع سرسختی که گرفته بود م_صمّم تر م_ی ساخت. این نویدها بود که همۀ اشراف منطقه را در نظرش بی اهمیّت می ساخت و تنها آن جوان هاشمی را شایستۀ همسری جلوه می داد .

گامی استوار به سوی زندگی پای_دار

ح_ضرت خدیجه علیها السلام، گذشته از جمال، کمال، م_ال و م_نال، از دانش، بینش، اصالت اندیشه ، سلامت فکر ، صلابت رأی، دقّت نظر و قدرت تصمیم گیری به موقع برخوردار بود . از این رهگذر پس از دست ردّ زدن بر سینۀ سلاطین یمن، اشراف ط_ائف و ب_زرگان حجاز، تصمیم گرفت ک_ه ب_ا عزم جزم، سنّت رایج را بشکند و در انتظار خواستگاری از سوی جوان هاشمی ننشیند؛ بلکه با یک سنّت شکنی، او به سراغ شوهر ایده آل خود برود.

وی از بانوی فرزانه ای به نام «نفیسه» کمک گرفت و وعده دی_دار ب_ا امین قریش تعیین کرد. خدیجه 3 در این دیدار با صراحت گفت: «ای امین قریش! من دختر شایسته ای برای شما در نظر گرفته ام .»

امین قریش پرسید: «کیست؟» عرضه داشت: «هِیَ مَمْلُوکَتُکَ خَدِیجَهُ؛(3) او کنیز شما

1- . همان، ج 2، ص 6.
2- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 16، ص 55.
3- . ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویه، ج 2، ص 10.