شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 21

خ_دیجه اس_ت.» جوان ه_اشمی فرمود: «تو صاحب مال و مکنت هستی و من چیزی از مال دنیا ندارم. من ، دنبال همسری چون خود ه_ستم.»

حضرت خدیجه با بیانی شیرین و دلنواز، عرضه داشت: «من خودم، ث_روتم ، ک_نیزانم و آنچه در تصرّف من است، از آنِ شما است و تابع فرمان شما.»(1)

آن گاه خلعت گرانبهایی به صفیّه (عمّه پیامبر) بخشید و گ_فت: « ای ص_فیّه! تو را به خدا سوگند می دهم که مرا یاری کنی تا به وصال محمّد ب_رسم.»(2)

وی خ_واهرش، هاله را نیز نزد عمّار فرستاد تا موانع این پیوند مقدّس را برطرف کند.(3)

انگیزۀ ازدواج

حضرت خ_دیجه3 علّت این همه پافشاری بر تحقّق یافتن این پیوند مقدّس را به «صفیّه» چ_نین بیان کرد: «اِنِّی ق_َدْ ع_َلِمْتُ اَنَّهُ مُؤَیَّدٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ؛(4) من به طور حتم و یقین می دانم که او از سوی پروردگار عالمیان، مورد تأیید است.»

آن حضرت، به شخص پیامبر(صلی الله علیه و آله) عرضه داشت: «به خدا سوگند! من با شما چنین رف_تار نمی کنم، جز برای این که امید دارم شما همان پیامبری باشید که برانگیخته خواهد شد.»(5)

آن گاه دیگر ویژگی های حضرت را چنین شماره کرد: «ای پسر عمو! من به این دلایل ، دل در گرو تو دارم:

1 . خویشاوند من ه_ستی ؛

2 . از ش_رافت والایی برخورداری؛

3 . در میان قوم خود به امانت شهرت داری؛

4 . فردی راست گفتاری؛

1- . ابن واضح یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 16.
2- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار ، ج 16 ، ص 55 .
3- . همان، ص 58.
4- . ابن واضح یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 16 .
5- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 16، ص 57.