شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 325

پیامبر(صلی الله علیه و آله) هستند _ تفاوت عمده این بود که _ حضرت خدیجه علیها السلام خودش را برای پیامبر(صلی الله علیه و آله) می خواست و هویت خود را کنار پیامبر(صلی الله علیه و آله) می جست، ولی آنان پیامبر(صلی الله علیه و آله) را برای خودشان می خواستند؛ پس او همه هستی اش، از مال و جان و آبرویش را برای پیامبر(صلی الله علیه و آله) هزینه کرد، ولی آنان بعدها از پیامبر(صلی الله علیه و آله) برای خود هزینه کردند!

حُسن رفتار حضرت خدیجه علیها السلام با پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)

یکی از برنامه های تربیتی اسلام، آموزش آیین شوهرداری به بانوان می باشد. اگر به آمار اختلافات خانوادگی، طلاق و ناهنجاری های خانواده توجه شود، بخش قابل توجهی از این مشکلات، به رفتارهای بانوان ، زنان و دختران جوان برمی گردد و این همه، به خاطر ناآگاهی و عدم توجه به حقوق شوهران، رعایت نکردن آداب معاشرت و عدم آگاهی از اصول شوهرداری در اسلام است. حضرت خدیجه علیها السلام، در ترویج آیین شوهرداری اسلامی و رعایت حقوق همسر، نهایت تلاش را به عمل می آورد.

آن حضرت، در طول بیست و پنج سال زندگی مشترک با پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، پیوسته همدم، همفکر و همگام با آن حضرت بود و با وجود ثروت و شکوه و جمال و کمال، راه فروتنی و اطاعت از همسر بزرگوارش را در پیش گرفت و در همان برخوردهای اولیه، از فرط ادب و تواضع، خود را کنیز و خدمت گزار او خواند و اظهارداشت: «به خانۀ خودت خوش آمدی! خانه، خانۀ تو است، من نیز کنیز تو هستم!»(1)

همچنین در سراسر زندگیِ مملو از مهر و محبّت خود، نسبت به پیامبر(صلی الله علیه و آله)، همواره بهترین یاور و مهربان ترین مونس و وزیر و مشاور کارآمد آن حضرت بود؛ طوری که نوشته اند: «کانت خدیجه3 وزیره صدق علی الاسلام وکان رسول اللّه(صلی الله علیه و آله) یسکن الیها؛(2) حضرت خدیجه علیها السلام، وزیر راستین اسلام بود و رسول خدا(صلی الله علیه و آله)، با [مهر و ملاطفت] او آرامش خاطر می یافت!»