شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 338

تلخی برای آن حضرت، مانند رحلت جانسوز حضرت خدیجه علیها السلام نبود که به حق، جگرسوز و کمرشکن بود! چرا که وجود حضرت خدیجه علیها السلام، عامل مهمی در ساختار زندگی درخشان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و حیات و پیشرفت اسلام، در سال های آغاز بعثت بود، اگر وجود حضرت خدیجه علیها السلام در کنار پیامبر(صلی الله علیه و آله)، دارای این تأثیر عظیم نبود؛ فقدان او موجب آن همه تأثر و اندوه وصف ناپذیر پیامبر(صلی الله علیه و آله) نمی گردید و مرگ او باعث بی تابی پیامبر(صلی الله علیه و آله) نمی گشت و سال مرگش «سال حزن» اعلام نمی نمود!

پیامبر(صلی الله علیه و آله)، در طول سال هایی که بعد از رحلت حضرت خدیجه علیها السلام زنده بود؛ از او به عظمت یاد می کرد و سهم او را در پیشرفت اسلام، همواره یادآوری می نمود و در سوگش و یاد خاطراتش اشک می ریخت! آن همه تأثّر و یادآوری، بیانگر چیست؟!

موضع گیری های حضرت خدیجه علیها السلام در دفاع از اسلام و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، از عوامل مهم تحکیم و گسترش اسلام بود. او اولین بانوی مسلمان بود و ایثار و مقاومتش، هم طراز شمشیر امیرمؤمنان علی علیه السلام به حساب می آمد. چگونه پیامبر(صلی الله علیه و آله)، آن همه فداکاری های او را فراموش کند و رحلت جانسوزش را یک حادثۀ معمولی تلقّی نماید؟!

اندوه

جانکاه پیامبر(صلی الله علیه و آله) در فراق او، بیانگر عظمت، ایثار، فداکاری ها و مقاومت های حضرت خدیجه علیها السلام است؛ چرا که رحلت آن حضرت، یکی از ستون های استوار و محکم اسلام را ویران ساخت و وفات دلخراش حضرت ابوطالب علیه السلام، چند روز قبل از او نیز، فاجعۀ کمرشکن دیگری بود! از این رو، پیامبر(صلی الله علیه و آله) با از دست دادن این دو یار استوار و پرصلابت، دیگر توان زندگی در مکه را نداشت؛ به همین دلیل ناگزیر به هجرت سوی مدینه شد!

در این باره هر چه بگوییم، کم گفته ایم و نمی توانیم، یک هزارم مطلب را ترسیم نماییم! چگونه می توان تأثر و اندوه عمیق پیامبر(صلی الله علیه و آله) از فراق حضرت خدیجه علیها السلام را با زبان و قلم بیان کرد؟ آیا می توان با یک لیوان معمولی، آب دریا را برداشت؟!

مظلومیت حضرت خدیجه علیها السلام

تا این جا مطالبی به اختصار پیرامون شخصیت، جلالت، عظمت، شأن، ایثار و خدمات بسیار ارزشمند حضرت خدیجه علیها السلام به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) عنوان

شد. در یک کلام لازم است گفت: