شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 341

خوشایندی و دلگرمی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بوده باشد، تا جایی که بنا به نقل خود اهل سنت، به طور مکرر اسباب ناراحتی و خشم رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را فراهم آورده که در چندین مورد که پدرش ابوبکر شاهد جسارت ها و اهانت های او به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بوده، طاقت نیاورده و سیلی محکمی به صورت دخترش، عایشه زده، طوری که خون از صورت او جاری شده است!(1)

عایشه، اسائۀ ادب نسبت به ساحت مقدس پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را به جایی رسانید که وقتی آن حضرت مشغول نماز می شد؛ روبه روی پیامبر(صلی الله علیه و آله) می نشست و پاهایش را می گشود و به مسخره گی می پرداخت!(2)

او جسارت به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را به نهایت رسانید به گونه ای که چندین مرتبه به حضرت گفت: «تویی آن کسی که ادّعا می کنی، پیامبر خدا هستی؟!!»(3) پناه می بریم به خدای منّان، از این جسارت ها! مگر عایشه آن حضرت را پیامبر بر حق نمی دانست که نسبت به وی این چنین گستاخی و بی ادبی می نموده است؟!

تخریب مزار حضرت خدیجه علیها السلام

از مظلومیت های بارز حضرت خدیجه علیها السلام، تخریب مزار آن حضرت است. مسلمانان در سال 727 هجری قمری بارگاهی روی مرقد حضرت خدیجه علیها السلام بنا کردند. مردم مکه و سایر زائران کنار قبر او می آمدند و آن جا متوسل به حضرت می شدند و راز و نیاز با خدا می کردند و اظهار ادب و خلوص می نمودند و قصیده هایی بسیار فصیح و پرمحتوا _ که ادیبان عرب در

1- . غزالی، ابوحامد محمّد بن محمّد، احیاء العلوم، ج 2، ص 435؛ مناوی، محمّد عبدالرؤوف، فیض القدیر، ذیل حدیث، 4100؛ ابویعلی، احمد بن علی تمیمی، مسند ابی یعلی، ج 8، ص 30، ح 4670؛ صالحی شامی، محمّد بن یوسف، سبل الهدی والرشاد فی سیره خیر العباد، ج 9، ص 71.
2- . بخاری، محمّد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج 1، ص 101 و ج 2، ص 61؛ امام مسلم، مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، ج 2، ص 60؛ نیشابوری، ابواسحاق احمد بن محمّد ابراهیم ثعلبی، تفسیر الثعلبی، ج 3، ص 315؛ نسائی، احمد بن شعیب، سنن النسائی، ج 1، ص 102؛ ابن حنبل، احمد بن محمّد شیبانی، مسند احمد بن حنبل، ج 6، ص 418، بیهقی، احمد بن حسین، السنن الکبری، ج 1، ص 128 و ... .
3- . غزالی، ابوحامد محمّد بن محمّد، احیاء العلوم، ج 2، ص 2(صلی الله علیه و آله)؛ قمی شیرازی، محمّدطاهر، کتاب الاربعین، ص 625؛ عاملی، سید عبدالحسین شرف الدین، المراجعات، ص 326، امینی نجفی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب والسنه والادب، ج 11، ص 163.