شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 352

آماده جنگ با کنانه شد، او ریاست طایفۀ اسد را برعهده داشت.(1)

نوشته اند هنگامی که تُبع، شاه قدرتمند یمن، با لشکر خود وارد مکّه شد و قصد داشت حجر الاسود را با خود به یمن ببرد، خویلد در مقام دفاع با او به نزاع برخاست. خویلد آن چنان شجاعتی از خود نشان داد که تبع از تصمیم خود منصرف شد. این ایستادگی نشان دهندۀ موقعیت ممتاز او در آن عصر است.(2)

به استناد شواهد تاریخی خویلد علاوه بر خدیجه علیها السلام فرزندان دیگری نیز داشته است که از آن میان عَوّام، حَزام و هاله شهرت بیشتری دارند. شهرت عوام به واسطه فرزندش زُبیر صحابی رسول اللّه(صلی الله علیه و آله) و حزام به واسطه فرزندش، حُکیم که از مردان شریف و محترم قریش بود و هاله به واسطه فرزندش، ابوالعاص، داماد رسول اللّه بوده است.(3)

خویلد شش برادر به نام های حبیب، حارث، حُوَیرث، مُطَلِّب عَمرو و نَوفَل داشت که در میان آنان نوفل به جهت فرزندش وَرَقَه از شهرت بیشتری برخوردار است. ورقه بن نوفل در مقطعی از زندگانی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام نقش خاصی را ایفا کرده است. ورقه از شخصیت های برجسته و به عنوان دانشمند مسیحی مکّه شناخته می شد و اطلاعات وسیعی در بارۀ کتاب های آسمانی داشت. گویند او به خدیجه علیها السلام مژدۀ رسالت رسول اللّه(صلی الله علیه و آله) را داد.(4)

القاب و کنیه های خدیجه علیها السلام

خدیجه علیها السلام دارای القابی است: طاهره، کبری، مبارکه، غرّا، سیده نسوان، که لقب کبری از شهرت بیشتری برخوردار است و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بعد از ازدواج او را با این لقب خواند. در عصر جاهلیت، اعراب با دادن لقب طاهره به آن حضرت به صراحت به این فضیلت در او اعتراف کرده اند. او به عظمت و شرافت آراسته بود.(5) در دعای ندبه نیز از او با لقب غرّا

1- . بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الأشراف، ج 1، ص 102؛ ابن اثیر جزری، علی بن محمّد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 593.
2- . سهیلی، عبدالرّحمان بن عبد اللّه، الروض الانف فی شرح السیره النبویه لابن هشام، ج 1، ص 213.
3- . زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج2، ص 298.
4- . بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الأشراف، ج 1، ص 106.
5- . حلبی، علی بن برهان، السیره الحلبیّه، ج 1، ص 163.