شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 395

لطافت طبع و شوخ طبعی

بنی اسد سخنوران بزرگ عرب(1) بودند و خدیجه علیها السلام نیز دارای طبع شعر لطیفی بود که سروده های دلکش او در ستایش پیامبر(صلی الله علیه و آله) به خوبی نشان از آن دارد.(2)

خدیجه علیها السلام شوخ طبع بود(3) و به پیامبر(صلی الله علیه و آله) آرامش می بخشید و اندوه پیامبر(صلی الله علیه و آله) را می کاست.(4)

خدیجه علیها السلام مهر سرشار خود نسبت به پیامبر(صلی الله علیه و آله) را صادقانه این چنین سرود:(5)

اگر تمام نعمت های دنیا جاودانه از آن من باشد

و ملک سلاطین کسروی برای من باشد

اما چشمم نگران به چشمان تو نباشد

برایم به اندازۀ بال مگسی ارزش ندارد

زبانزد در پاک دامنی

در زمان جاهلیت، مشرکان، همجنس بازی(6) و روابط نامشروع با کنیزان(7) و روابط پنهانی با بیگانه را روا می دانستند و تنها رابطه علنی را زنا می شمردند.(8) افزون بر این، برخی زنان، برهنه کعبه را طواف می کردند.(9)

اما یکتاپرستان از هر گونه اختلاط و آمیزیش نامشروع با نامحرم و بی بندو باری به دور بودند. آنان زنا، ازدواج با محارم، (10) ازدواج هم زمان با دو خواهر، (11) و طواف با بدن برهنه را حرام می دانستند.(12)

1- . ر. ک: مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع، ج 6، ص 177.
2- . علامۀ امینی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب والسنه، ج 2، ص 38.
3- . بکری، ابوالحسن احمد بن عبداللّه، الانوار فی مولد النبی محمّد(صلی الله علیه و آله)، الانوار، ص 309.
4- . ر. ک: ابن ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویه، ج 1، ص 240.
5- . ر. ک: بکری، ابوالحسن احمد بن عبداللّه، الانوار فی مولد النبی محمّد(صلی الله علیه و آله)، ص 301.
6- . ر. ک: علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ج 9، ص 142.
7- . ر. ک: همان، ص 138.
8- . ر. ک: همان، ج 9، ص 141 و ج 10، ص 218.
9- . ر. ک: امام مسلم، مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، ج 8، ص 243 _ 244.
10- . ر. ک: علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ج 10، ص 321 و 324.
11- . ر. ک: شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج 20، ص 411.
12- . ر. ک: علی، جواد، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ج 10، ص 321 و 324.