شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 403

هر دو خانواده شادمان از این وصلت از مجلس خارج شدند. پیامبر(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام با یکدیگر خلوت کرده و شب را در حالی به صبح آوردند که محمّد(صلی الله علیه و آله) محبوب ترین خلایق نزد خدیجه علیها السلام بود.(1) پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز خدیجه 3 را چنان یافت که خدا را برای ازدواج با خدیجه علیها السلام و عشق ورزیدن به او سپاس گوید.(2)

ازدواج پیامبر(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام همان اندازه که سبب خوشحالی خویشان پیامبر(صلی الله علیه و آله) [و خدیجه علیها السلام] شد، دشمنان و رشکبران پیامر(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام را ناراحت کرد و بر بغض و کینه آنان نسبت به پیامبر(صلی الله علیه و آله) افزود.(3)

پرورش علی علیه السلام

از نعمت های الهی بر علی علیه السلام این بود که پیش از اسلام در دامن رسول خدا(صلی الله علیه و آله) پرورش یافت.(4) رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از آغاز تولد امیرمؤمنان7 علاقه و توجه بسیاری به او داشت و خود سرپرست پرورش علی علیه السلام شد. او را به سینه و دوش خود حمل می کرد و به اطراف مکه می برد و می فرمود: «این علی برادر، دوست، یاور، صفی، وصی، ذخیره، مورد اعتماد، داماد، شوهر دخترم و امین بر وصیت من است.»(5)

امیرمؤمنان7 می فرماید: «من همواره با پیامبر(صلی الله علیه و آله) بودم، چونان فرزند که همواره با مادر است. پیامبر(صلی الله علیه و آله) هر روز نشانه تازه ای از اخلاق نیکو را برایم آشکار می فرمود و به من فرمان می داد که به او اقتدا نمایم.»(6)

پیامبر(صلی الله علیه و آله) هنگام ازدواج با خدیجه علیها السلام از عمویش ابوطالب علیه السلام خواست که علی علیه السلام را به او

1- . خصیبی، حسبن بن حمدان، الهدایه الکبری، ص 53.
2- . حاکم نیشابوری ، ابو عبداللّه، المستدرک علی الص_حیحین، ج 3، ص 201.
3- . بکری، ابوالحسن احمد بن عبداللّه، الانوار فی مولد النبی محمّد(صلی الله علیه و آله)، ص 312.
4- . طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج 2، ص 312.
5- . مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه، ص 144.
6- . نهج البلاغه، خطبۀ قاصعه. ترجمه عبارات را از مرحوم دشتی نقل کرده ایم. (نهج البلاغه، ترجمه دشتی، ص 399)