شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 79

در روایتی دیگر امام از ایمان خدیجه علیها السلام چنین یاد می کند: «لم یجمع بیت واحد یومئذ فی الاسلام غیر رسول اللّه و خ_دیجه و ان_ا ثالثهم اری نور الوحی و الرساله و اشم ریح النبوه؛(1) خانه ای واحد در آن روز در اسلام جمع نشد، غیر از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام و من سومین آن دو بودم. نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبوت را استشمام می کردم.» در هر ص_ورت ع_لی7 و خ_دیجه3 با پیامبر(صلی الله علیه و آله) اولین جامعۀ اسلامی را تشکیل دادند و در دورۀ دعوت غیر علنی به اجرای مراسم عبادی و نماز م_ی پرداختند.

در دوره ای که هنوز غیر این سه نفر کسی مسلمان نشده بود، خدیجه علیها السلام و ع_لی7 ب_ه یاری محمّد(صلی الله علیه و آله) می شتابند و نه تنها در منزل یا کوه حرا، که در کنار مسجد الحرام و کعبه و در منظر و مرعی کفار نماز می خوانند و حضور اولین جامعۀ کوچ_ک اس_لامی را به مسافران و مقیمان اطلاع می دهند . این ارتباط ها هم چنان ادامه داشت تا آن که نوبت ب_ه خ_طیرترین م_رحلۀ رسالت رسید .

اعلام عمومی رسالت

این مرحله، سخت ترین و گاه دردناک ترین مراحل برای پیامبر(صلی الله علیه و آله) و خانواده او اس_ت. در این دوره ، خصوصاً سال های آغازین آن، خدیجه علیها السلام و علی علیه السلام به شدت تحت فشار قرار داش_تند و گاه خطر کشته ش_دن پیام_بر(صلی الله علیه و آله) را نیز مشاهده می کردند. یکی از حوادث این دوره که در راستای حمایت خدیجه علیها السلام و علی علیه السلام از پیامبر(صلی الله علیه و آله) قابل مطالعه است، موضوعی است که مسلم و بخاری در صحیح خود نقل می کنند:

«در ایام حج روزی پیامبر(صلی الله علیه و آله) به بالای کوه صفا رف_ت و با صدای بلند به مردم خطاب کرد: ای مردم! من رسول پروردگار هستم. آن گاه به کوه مروه رفت و باز سه بار مطلب خود را با صدای بلند به گوش مردم رساند. اما جاهلان ع_رب ه_ر یک سنگی برداشته و در پی حضرت روان شدند. ابوجهل نیز سنگی برداشت و روان شد. او سنگ را چنان پرتاب کرد که به پیشانی حضرت خورد. خون بر صورت رسول خدا جاری شد. پیامبر به کوه ابوقبیس