شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 84

هجرت به مدینه صرف شد.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) سه شبانه روز در غار ثور ماند، امیر مؤمنان7 نیز شبانه خود را به غار رساند و آذوقه و لوازم سفر را آورد. در آن جا حضرت به ع_لی 7 فرمود: «امانت های زیادی نزد من است ، به بالای ابطح (تپه ای در مکه ) برو و صبح و شب با صدای بلند بگو: هر کسی نزد محمّد امانت و یا ودیعه ای دارد بیاید و تحویل بگیرد . یا علی! بعد از این با ه_یچ ح_ادثه ای ناگوار مواجه نخواهی شد تا این که نزد من برسی. امانت های مردم را آشکارا تحویل بده. ای علی! تو را سرپرست دخترم فاطمه قرار دادم و خدا را مراقب شما. از آخرین باقی مانده اموال خدیجه برای خود و فاطمه و ه_ر کس از ب_نی هاشم که قصد همراهی با شما را دارد، شتر و زاد و توشه بخر و بعد از رد امانت ها، دیگر درنگ نکن.»

ابوعبیده (نوه عمار یاسر) می گوید: «فرزند ابی رافع این مطالب را به نقل از پدرش گفت. من پرسیدم: مگر رس_ول خ_دا مال و ثروتی قابل توجه داشت که دو شتر برای سفر خودش خرید و به امیر مؤمنان هم سفارش کرد زاد و توشه دیگر مهاجران را تهیه کند؟ ابی رافع پاسخ داد: پدرم گفت: پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: هیچ مال و ث_روتی ب_رای م_ن سودمندتر از اموال خدیجه نبود. اب_ی راف_ع اف_زود: پدرم گفت: از آخرین موارد مصرف اموال خدیجه خرید زاد و توشه برای مسلمانان مستضعف بود که قصد داشتند به مدینه هجرت کنند. سفر اکثر م_سلمانان ب_ا ام_وال خدیجه ممکن شد. آخرین آنها هم قافله ای ب_ود که ام_یر المؤمنین آن را سرپرستی کرد.»(1)

یک نکته

شهید مطهری= به نکته ای اساسی در (اموال خدیجه و شمشیر علی ) اشاره دارد که آگاهی از آن جهت روشن شدن ذه_ن م_خاطبان ض_روری است؛ زیرا وقتی گفته می شود اسلام با مال خدیجه علیها السلام و شمشیر ع_لی7 پیش رفت، چنین به نظر می رسد که دین اسلام با همان زر و زور پیش رفته است.