شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 98

افتخار فاطمه علیها السلام به مادر خود خدیجه علیها السلام

روزی علی علیه السلام و همسر مهربان او فاطمه علیها السلام به صحرا رفته به هنگام خوردن خرما با گفتن کلماتی با یکدیگر مزاح می کردند. امام7 رو به زهرای مرضیه3 کرد و فرمود: «ای فاطمه! رسول خدا مرا بیشتر از تو دوست می دارد.» حضرت زهرا علیها السلام پاسخ داد: «این سخن شما عجیب است! آیا می شود پیامبر اکرم شما را بیش از من دوست داشته باشد؛ در حالی که من میوۀ دل او و عضوی از پیکر و شاخه ای از شاخسار وجود آن حضرت هستم و غیر از من فرزندی ندارد؟»

علی علیه السلام فرمود: «ای فاطمه! اگر سخن مرا قبول نداری، بیا تا نزد پدرت حضرت رسول رفته از او بپرسیم.»

هر دو به سوی پیامبر(صلی الله علیه و آله) رفتند. فاطمه علیها السلام پیش دستی کرده، گفت: «ای رسول خدا! کدام یک از ما دو نفر نزد تو محبوب تریم؟ من یا علی؟» پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: «تو نزد من محبوب تری و علی از تو برای من عزیزتر است.»

به دنبال این سخن، علی علیه السلام رو به فاطمه علیها السلام کرده و گفت: «آیا به شما نگفتم که من فرزند فاطمۀ باتقوایم؟»

حضرت زهرا علیها السلام پس از پایان کلام علی علیه السلام نام مادر خود را بر زبان جاری کرده، به وجود او افتخار نمود و گفت: «من نیز دختر خدیجه کبرایم!»(1)

فاطمه علیها السلام و خدیجه علیها السلام همدم و غمخوار

همدلی و همراهی مادران و فرزندان بنیانی احساسی و عاطفه داشته و هماره بر این اساس بوده و خواهد بود؛ اما این ویژگی در بارۀ خدیجه علیها السلام و فاطمه علیها السلام فراتر از جلوه های احساسی، بنیادی آسمانی داشته و از پیش از میلاد زهرای مرضیه3 در گفت وگوهای گوناگون در شکم مادر تجلی یافته است.