متن سخنرانی 1
بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الحمدُ للَّه ربّ العالمین حمداً أزلیّاً بأَبَدیّته، و أَبَدیّاً بأَزلیّتهِ، سَرْمداً بِإطلاقه مُتَجَلِّیاً مرایا آفاقِهِ، و الصلوهُ و السلام علی سیّدِ أنبیائِهِ البشیر النذیر و السِراجِ المُنیرِ سیِّدنا أحمد و نبیِّنا أبی القاسم مُحَمَّد، واللَعنُ الدائم علی أعدائهم أجمعین مِن الآن إلی قیامِ یوم الدّین.
قال اللَّه الحکیم فی کتابِهِ الکریم و مُبْرَمِ خطابِهِ العَظیم:
«وَ أَنَّ هذا صِراطی مُسْتَقیماً فَاتَّبِعُوهُ»(1)
انسان در زندگی باید هدف داشته باشد و این هدف باید مقدّس باشد و الّا تمام زندگی اش بر باد می رود. به هر حال اگر انسان عاقل باشد و فکر کند که هر لحظه از لحظات عمرش چقدر ارزش دارد و چقدر در این عالم باید عوامل دست به دست هم دهد، تا انسان یک لحظه نفس بکشد. به گفته ی سعدی:
ابر و باد و مه و خورشید و فلک درکارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری
ملاحظه بفرمایید! چقدر نیرو باید صرف شود و چه قدر قدرت باید مصرف شود و چه قدر از مواد باید مصرف شود تا این که انسان لقمه نانی بخورد. بنابراین انسان باید ارزش خودش و وقتش را بداند.