مبانی تربیتی - عرفانی صفحه 111

رخ دلجوی تواءم رونق به بازارم داد

به سراپرده اسرار تواءم بارم داد

لیک بیگانه ، بسی غم ، به دل زارم داد

و اعظ شهر که از پند خود آزارم داد از دم رند می آلوده مددکار شدم

بگذارید همی ، ترک ایادی بکنم

ز خم یاد رخش ، هلهله ، شادی بکنم

همه ، او ، او زنم و یاد مرادی بکنم

بگذارید که از میکده یادی

بکنم من که با دست بت میکده بیدار شدم

پند پپر