شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 3 صفحه 108

اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ابوالعاص را به این شرط که زینب را آزاد بگذارد و از هجرت او به مدینه ممانعت ننماید آزاد کرد. ابوالعاص آزاد شد و به این شرط عمل کرد و به عهد خود وفا نمود.(1)

در فراز دیگر تاریخ می خوانیم: پس از آن که اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به یاد خدیجه (علیها السلام) گریست، فرمود: «مثل این که بر زینب بسیار سخت گذشته که یادگار مادرش را از گردن گشوده و برای ما فرستاده است.»(2)

مسلمانان وقتی که این حال را از اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) مشاهده نمودند عرض کردند: «ای رسول خدا! ما از حقّ خود گذشتیم، اختیار آن گردنبند با شما، اگر می خواهید آن را برای خود نگهدارید و اگر نمی خواهید، آن را برای زینب بفرستید.» و به نقل دیگر، اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از مسلمانان اجازه خواست، مسلمانان پاسخ فوق را دادند.

اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ابوالعاص را آزاد کرد و اموال او و گردنبند را برای زینب فرستاد و به ابوالعاص فرمود: «بدان که زینب به تو (به خاطر کافر بودنت) حلال نیست؛ زیرا او مسلمان است و تو کافر می باشی. هر گاه به مکّه رفتی، زینب را نزد من بفرست.»

ابوالعاص شرایط اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) را پذیرفت. اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) زید بن حارثه را برای آوردن زینب به مکّه فرستاد. ابوالعاص زینب را همراه زید به مدینه روانه کرد. سرانجام ابوالعاص قبل از فتح مکّه مسلمان شد و به مدینه آمد و با عقد جدید، با زینب ازدواج نموده و به زندگی ادامه دادند. ابوالعاص در سال دوازدهم هجرت از دنیا رفت.(3)

فدک به جای مهریۀ خدیجه (علیها السلام)

9. در سال هفتم هجرت، پس از آن که سپاه اسلام به فرماندهی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) خیبر را فتح

1- . ابن اثیر جزری، علی بن محمّد، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج 5، ص 226، مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 19، ص 241 و 349.
2- . گویی زینب می دانست اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ارادت و علاقۀ خاصّی به حضرت خدیجه (علیها السلام) دارد، از این رو آن گردنبند منسوب به خدیجه (علیها السلام) را واسطۀ آزادی همسرش قرار داد.
3- . ابن اثیر جزری، علی بن محمّد، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج 5، ص 236؛ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الأصابه فی تمییز الصحابه، ج 4، ص 121 و 126.