شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 3 صفحه 115

بفرما تا بر دوستی ما نسبت به آنها بیفزاید.»

فرمود: ای سلمان! در شب معراج که خداوند مرا به سوی آسمان سیر داد، ناگاه جبرئیل را در آسمان ها و در بهشت یافتم. هنگامی که مشغول دیدار از قصرها و باغ های بهشت بودم، ناگهان بوی بسیار خوشی را استشمام کردم که شگفت زده شدم. به جبرئیل گفتم: «ای حبیب من! این بوی خوشی که بر همۀ بوهای معطّر بهشت چیره شده چیست؟» جبرئیل گفت: «ای محمّد! این بوی خوش از سیبی است که سیصد هزار سال است خداوند آن را با دست قدرتش آفریده. نمی دانم که هدف خداوند از آفرینش این سیب چیست؟»

در این هنگام فرشتگانی را دیدم که همان سیب را نزد من آوردند و گفتند: «ای محمّد! پروردگار ما «سلام» است و به تو سلام می رساند و این سیب را به تو هدیه می دهد.»

رسول خدا (صلی الله و آله وسلم) می فرماید: من آن سیب را گرفتم و در زیر پر جبرئیل گذاشتم. وقتی که جبرئیل به زمین فرود آمد، من آن سیب را برداشتم و خوردم. آب آن در پشت من جمع شد. با حضرت خدیجه همبستر شدم. او از همان آب سیب، به وجود فاطمه باردار شد. خداوند به من وحی کرد که حوریه بهشتی به صورت انسان به تو عنایت می شود ... . این حوریه همان فاطمه بود.(1)

پاسخ به یک سؤال

در این جا این سؤال مطرح می شود که مطابق قول معروف که غالب محدّثین شیعه نقل کرده اند، حضرت زهرا (علیها السلام) در سال پنجم بعثت چشم به جهان گشود، و با توجّه به این که معراج اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بنا بر قول معروف پس از سال پنجم بعثت رخ داد، چگونه با روایات مذکور (که بیانگر انعقاد نور فاطمه (علیها السلام) در رحم خدیجه (علیها السلام) پس از معراج اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بوده) سازگار است؟! پاسخ این سؤال را با توجّه به نکات زیر به دست می آوریم:

1. اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) دارای معراج های متعدّد بوده است.