شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 3 صفحه 194

ت_صدیق نمود و روزی که کفر ورزیدید، او به من ایمان آورد و فرزند برای من آورد و شما نازا بودید. ع_ایشه اض_افه م_ی کند: همیشه این گونه بود که من با بیان خوبی های خدیجه به پیامبر خدا ت_قرّب م_ی جستم .»

2 . اظهار محبّت به دوستان خدیجه (علیها السلام)

از آن جا که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) شدیداً ب_ه خدیجه (علیها السلام) م_حبّت و ارادت داشت، نسبت به دوستان و آشنایان او نیز اظهار محبّت و دوستی می کرد . به همین جهت ه_نگام ذب_ح قربانی می فرمود: از گوشت آن برای دوستان خدیجه نیز ببرید؛ چرا که «إنّی لَأُحِبُّ ح_َبیبَها؛(1) م_ن دوستان خدیجه را نیز دوست می دارم.»

و ن_یز روای_ت شده روزی پیرزنی بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شد، اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) او را مورد لطف و م_هربانی ق_رار داد، پس از رف_تن او عایشه علّت آن همه لطف را جویا شد، حضرت فرمود: این بانو در زمان خدیجه بر من وارد م_ی شد.(2)

آری آن هایی ک_ه در راه خدا قدم برداشتند و تلاش خود را در مسیر او قرار دادند، هرگز از یادها و خ_اطره ها ن_می روند.

هرگز نمیرد آن که دلش زنده

شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام

ما

به ه_مین ج_هت به اعتراف عایشه، هرگز پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از یاد خدیجه (علیها السلام) و گفتن م_دح او خ_سته نشد. «قالَتْ: کانَ رَسولُ اللّهِ إذا ذَکَرَ خ_َدیجَهَ لَمْ ی_َسْأَمْ مِنْ ثَناءٍ عَلَیْها وَاسْتِغْفارٍ لها ؛(3) عایشه گ_فت: رس_ول خدا همیشه این گونه بود که هر گاه خدیجه را یاد می کرد، از گفتن ثنای او و اس_تغفار ب_رای او خسته نمی شد.»

بحث را با ای_ن زب_ان حال پی_امبر اک_رم (صلی الله علیه و اله وسلم) در س_وگ خدیجه (علیها السلام) به پایان م_ی بریم:

ی_ار شکسته

بال من، به حال من نظر نما

دلدار خسته

حال من، ب_ه ج_مع ما گذر نما

1- . محلّاتی، ذبیح اللّه، ریاحین الشریعه.
2- . محدث قمی، شیخ عباس، سفینه البحار ، ج1، ص 379 - 381.
3- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 16، ص 12.