شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 3 صفحه 239

ابوطالب و همسرش مراقبت و تربیت او را به عهده گرفتند، آن گاه پس از گذشت چیزی فراتر از دو دهه، دست حکیمانۀ تقدیر تربیت و آموزش فرزند آن پدر و مادر شایسته کردار را به اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و همسر کمال جوی او خدیجه (علیها السلام) سپرد و علی (علیه السلام) در دامان آنان شکوفا گردید؛ «ثُمَّ انّهُ کانَ اَبُوطالِبٍ وَ فاطِمَهُ بِنْت اَسَدٍ رَبَّیا النَّبِیَّ وَ رَبَّیَ النَّبِیُّ وَ خَدِیجَهُ لِعَلِیٍ.»(1)

و نیز آورده اند که:

«وَ اَخَذَ رَسُولُ اللّه عَلِیّاً وَ هُوَ اِبْنُ سِتَّ سِنِینٍ کَسِنِّهِ یَوْمَ اَخَذَهُ اَبُوطالِبٍ؛ فَرَبَّتْهُ خَدِیجَهُ وَ الْمُصْطَفی اِلی اَنْ جاءَ الْإسْلامُ، وَ تَرْبِیَتُهُما اَحْسَنُ مِنْ تَرْبِیَهِ اَبُوطالِبٍ وَ فاطِمَهَ بِنْتُ اَسَدٍ، فَکانَ مَعَ النَّبِیّ اِلی اَنْ مَضی وَ بَقِیَ عَلِیٌّ بَعْدَهُ»؛(2) پیامبر، علی را در آغازین سال های کودکی و ششمین بهار زندگی با تدبیری حکیمانه از خانۀ عمویش به خانۀ خود و خدیجه برد، و این رویداد مهم، درست بسان همان رویدادی بود که در کودکی خود آن حضرت پدید آمد، و ابوطالب و همسرش سرپرستی محمّد را به عهده گرفتند، و بدین سان علی در کانون مهر و صفا و در مهد دانش و بینش و قلب تپندۀ توحید و عدالت _ که خانۀ محمّد و خدیجه بود _ پیمایش راه زندگی را پی گرفت، و مورد عنایت آنان بود تا خورشید اسلام درخشیدن گرفت.

بدین سان شرایط تربیتی و نگاهداری اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و خدیجه (علیها السلام) برای علی (علیه السلام) بهتر از شرایطی بود که ابوطالب و همسرش برای اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فراهم آوردند؛ «اِخْتَرْتُ مَن اخْتار اللّهُ لِی عَلَیکُم عَلِیاً.»(3)

ب _ مهر وصف ناپذیر خدیجه (علیها السلام) به علی (علیه السلام)

پس از رفتن علی (علیه السلام) به سرای خدیجه (علیها السلام)، چیزی نگذشت که کار از تعهّد انسانی گذشت، و مهر او بسان فرزند دلبندی گسترۀ قلب خدیجه (علیها السلام) را فرا گرفت، و آن بانوی کمال، به

1- . سیلاوی، غالب، الأنوار السّاطعه من الغرّاء الطّاهره، ص 335.
2- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 35، ص 119؛ ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویه، ج 1، ص 263.
3- . ابن شهرآشوب، محمّد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج 2، ص 27؛ مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 38، ص 295.