شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 3 صفحه 245

احساس خستگی نکند. آری، او چنین پرستشگر بامعنویّتی است که خدا بر بندگی او مباهات می کند: «... فَاِنَّ اللّهَ لَیباهِیَ بِکِ کِرامَ مَلائِکَتِهِ کُلَّ یوْمٍ مِراراً.»(1)

14. یار همراه اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در راه رشد و نجات جامعه

از ویژگی های خدیجه (علیها السلام) در زندگی خانوادگی، درک شکوه و معنویّت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) و همراهی با او در راه رشد و شکوفایی و رسیدن به پیام رسانی خدا بود؛ برای نمونه:

1. به گونه ای که در زندگی معنوی اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) آورده اند، آن حضرت پیش از انگیزشش از سوی خدا، هر ماه، چند روز و هر سال، ماه رمضان را به غار «حِرا»(2) می رفت و در آن خلوتگاه عشق، از سویی به نشانه های قدرت خدا می نگریست و می اندیشید، و از دگر سو به پرستش خردمندانه و نیایش عارفانه با ذات بی همتای محبوب می نشست.(3)

جالب است که خدیجه (علیها السلام)، نه تنها مانع این عشق محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) نمی شد، که یار همراه و عشق همپای او بود. بسیار دیده بودند که او هر بامداد و شامگاه محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) را بدرقه می نمود، و در بازگشت او، به پیشوازش می رفت. گاه خود او را همراهی می کرد و گاه برایش آب و غذا می برد، امّا مراقب بود تا خلوت عاشقانه و راز و نیاز عارفانۀ او را بر هم نزند. گاه غلامان و نزدیکانش را در اطراف غار «حِرا» به محافظت از او می گماشت و خود نقش یار پر مهر را برای او ایفا می نمود. این همراهی به گونه ای بود که به هنگام نخستین فرود وحی بر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)، خدیجه (علیها السلام) و علی (علیه السلام) نزدیک او بودند.(4)

2. در آغازین سال های اعلام دعوت از سوی اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)، به دلیل فرود تدریجی وحی، جارچی های استبداد تلاش تخریبی گسترده ای را بر ضدّ او و آیین اش آغاز نمودند، و این

1- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 16، ص 78؛ قزوینی، سیّد محمّد کاظم، فاطمه الزّهراء3 من المهد إلی اللّحد، ص 32.
2- . این غار در قلّه کوه استوار حِرا در شش کیلومتری شمال شرقی مکّه و در کنار راه عرفات است.
3- . مجلسی، محمّدباقر، بحار الأنوار، ج 17، ص 310؛ ابن ابی الحدید، عزالدین ابو حامد ، شرح نهج البلاغه، ج 13، ص 208.
4- . علامۀ امینی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب والسنه، ج 3، ص 238.