شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 3 صفحه 60

مقام این بانوی بزرگ به اندازه ای رفیع است که پیامبر خدا (صلی الله و آله وسلم) خطاب به وی فرمودند: «یا خدیجه انّ اللّهU لیباهی بکِ کرام ملائکته کلُّ یومٍ مرارا؛(1) خدیجه! خداوندU روزی چندین بار به عظمت تو در نزد ملائکه مقربش مباهات می کند.»

و در مورد دیگر نیز فرموده است: «قال جبرئیل: هذه خدیجه فاقرء من ربّها و منّی و بشّرها بیت فی الجّنه؛(2) جبرئیل می فرماید که سلام خداوند و مرا به خدیجه ابلاغ کن و مژدۀ خانه ای در بهشت را به او بده.»

زمینۀ ازدواج با رسول خدا (صلی الله و آله وسلم)

خدیجه (علیها السلام) از پیش مانند سایر مردم، محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) عزیز قریش را به عنوان فردی امین و درست کار می شناخت. بر همین اساس از حضرتش دعوت کرد تا مسئولیت یکی از کاروان های تجارتی وی را بپذیرد، و شاید هم می خواست شخص مورد علاقۀ خود را به دقت بیازماید. به هر حال، محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) مسئولیت کاروان را پذیرفت. خدیجه (علیها السلام) هم غلام مورد اعتماد خود مَیْسره را همراه حضرتش نمود تا هم کمک کارش باشد و هم هنگام بازگشت گزارش سفر را از وی دریافت کند.

علایم نبوت در سفر تجارت

در بازگشت کاروان تجاری، آن چیزی که بیشتر از خیر و برکت و سود تجارت این سفر، به سرپرستی محمد (صلی الله علیه و آله وسلم)، نظر خدیجه (علیها السلام) را به خود جلب نمود، گزارش دل انگیز میسره بود:

«در بین راه به صومعۀ راهبی رسیدیم. امین کاروان زیر سایۀ درختی که نزدیک صومعه بود قرار گرفت. راهب صومعه آمد و پرسید: این شخص چه کسی است که زیر این درخت آرمیده است؟ گفتم: مردی از قریش، از اهل حرم. گفت: تا کنون جز پیامبران خدا کسی زیر این درخت قرار نگرفته است.»

خدیجه (علیها السلام) بسیار متعجب شد و تشنۀ شنیدن سخنان میسره، که وی اضافه کرد و گفت: