عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 106

2-مسامحه و غفلت از واجبات بدنی،مالی و روحی و سبک انگاشتن سنن الهی.

3-فرو رفتن در ملاهی و مناهی و کارهای بیهوده.

انسان اگر با توجه به آیات حق به دنیا و اهل دنیا بنگرد،به این نتیجه می رسد که دنیا برای انسان،خانۀ به دست آوردن کمال و اهل دنیا هم بندگان و عباد حضرت حقّند،باید دنیا را سرمایۀ کمال و رشد قرار داد و برای مخلوق خدا هم منبع خیر و برکت بود.

با این دید،انسان نه گرفتار مال حرام می شود،نه از فرایض و سنن غافل می ماند،نه دچار خوض در ملاهی و مناهی می شود.

آیا دنیای از دست رفتنی ارزش دارد که به حرام نزد انسان جمع شود و به خاطر آن فرایض و سنن ترک شود و برای لذت بردن از آن،آدمی دچار محرّمات الهی و امور ناپسند شود ؟ !

چهره های درخشان مبارزه با هوای نفس

اشاره

بازگو کردن حیات پاک اولیای الهی و عاشقان صادق حق که پاکی در زندگی و نورانیت باطن را از طریق مبارزه با هوا به دست آوردند فرصت و مجالی بسیار وسیع لازم دارد و در این باب کتاب های مستقلی باید نوشت ولی از باب این که:

آب دریا را اگر نتوان کشید***هم بقدر تشنگی باید چشید (1)

تا جایی که امکان باشد به نمونه هایی اشاره می رود،باشد که توجّه در زندگی این پاک مردان پاک باخته درسی برای زندگی ما باشد.