عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 142

و پناهنده شود و با نظر ربوبی به حوادث و پدیده های جهان بنگرد،از مواجهه با آنچه شر می نماید امنیت می یابد و در درون هر حادثۀ شر نمایی خیری یا مقدمه خیری می نگرد و با بینش وسیع و نیروی اراده ای که در حریم رب می یابد،می تواند هر حادثه ای را رو به خیر و مقاصد برتر بگرداند و بالای امواج حوادث به سوی ساحل خیر پیش رود.

و به عکس برای فرد تنها و بی پناهی که خود را از حریم پناهندگی رب بر کنار داشته و در میان و درون حوادث واقع شده،هر موج حادثه و هر پدیده ای که از گریبان آفرینش،یا از درون اجتماع یا از باطن اندیشه ها سر زند،شر می نماید و در مسیر شرش پیش می برد.

تا اختیار کردم سر منزل رضا را***مملوک خویش دیدم فرمانده قضا را

تا ترک جان نگفتم آسوده دل نخفتم*** تا سیر خود نکردم نشناختم خدا را

تفسیر«غٰاسِق اذا وَقَبَ»

[ وَ مِنْ شَرِّ غٰاسِقٍ إِذٰا وَقَبَ ] (1).

و از زیان شب هنگامی که با تاریکی اش درآید [ که در آن تاریکی انواع حیوانات موذی و انسان های فاسق و فاجر برای ضربه زدن به انسان در کمین اند ].