عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 193

[ وَ اعْتَبِرْ بِما فَعَلَ بِنَفْسِهِ مِنَ الْاِغْواءِ وَ الْاِسْتِکْبٰارِ حَیْثُ غَرَّهُ وَ أعْجَبَهُ عَمَلُهُ وَ عِبٰادَتُهُ وَ بَصیرَتُهُ وَ جُرْأتُهُ عَلَیْهِ،قَدْ أوْرَثَهُ عِلْمُهُ وَ مَعْرِفَتُهُ وَ اسْتِدْلالُهُ بِمَعْقُولِهِ اللَّعْنَهَ عَلَیْهِ إلَی الْأبَدِ فَمٰا ظَنُّکَ بِنَصیحَتِهِ وَ دَعْوَتِهِ غَیْرَهُ ]

عبرت از شیطان

از آنچه شیطان دربارۀ خود کرده درس بگیر،آن بدبخت ازل و ابد بدون جهت به غرور و کبر آسوده شد.موجودی که عمل و عبادت و بصیرت و جرأت و جسارتش موجب مغرور شدن و فریفته شدنش گشت و علم و معرفت و استدلال عقلی او باعث معلول شدنش شد،چگونه می توان به او اطمینان پیدا کرد و به نصیحت و صلاحدید او اعتماد نمود ؟ !