عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 194

[ فَاعْتَصِمْ بِحَبْلِ اللّهِ الْأوْثَقِ وَ هُوَ الْاِلْتِجاءُ وَ الْاضْطِرارُ بِصِحَّهِ الْإفْتِقٰارِ إلَی اللّهِ فی کُلِّ نَفَسٍ،وَ لا یَغُرَّنَّکَ تَزْیینُهُ الطّاعاتِ عَلَیْکَ فَإنَّهُ یَفْتَحُ لَکَ تِسْعَهً وَ تِسْعینَ باباً مِنَ الْخَیْرِ لِیَظْفَرَ بِکَ عِنْدَ تَمٰامِ الْمِائَهِ،فَقٰابِلْهُ بِالخِلٰافِ وَ الصَّدِّ عَنْ سَبیلِهِ وَ الْمُضٰادَّهِ بِأهْوائِهِ ]

تمسک به ریسمان الهی

پس چنگ زن به بند الهی که محکم ترین بندهاست و آن پناه بردن به جناب احدیت و اعتراف نمودن به عجز و قصور خود در هر لحظه بلکه در هر نفس است.

چون این دشمن خطرناک با انواع وسوسه ها طاعات و اعمالت را برای تو جلوه دهد هرگز مغرور و فریفته مشو؛زیرا ممکن است نود و نه باب از خیر و نیکی به رویت باز کند تا در قدم صدم بر تو غالب گردد،بنابراین در مرحله مخالفت با او تا هستی ثابت قدم باش و راه نفوذ و فریب او را ببند و با میل و مقاصد او با تمام وجود مبارزه کن.

الهی ! ما را از شر این دشمن خطرناک امان بده،اعمال ما را خالص گردان و دست ما را از دامن لطف و کرامتت تا به وقت رسیدن به وصالت کوتاه مکن، محتاجان و نیازمندان را از درگاهت مران و امید امیدواران را قطع منما که ما جز وجود مقدس تو معبودی نداشته و نداریم و غیر پیشگاه لطفت برای ما پیشگاهی