عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 258

مسئله نظر در قرآن

اشاره

گو این که نظر نحوه ای از تفکّر و اندیشه است،ولی باید گفت:اندیشه،خالی از ارتباط با حواس به خصوص چشم و گوش نیست،انسان می بیند سپس در آنچه دیده به فکر می افتد و می شنود،آن گاه در شنیده فکر می کند،خلاصه اندیشه محرک لازم دارد و در بسیاری از امور و بسیاری از اوقات محرکش دیده های دیده و یافته های چشم است،روی این حساب به تماشای مسئله نظر در آیات قرآن مجید می رویم،کتاب خدا از مردم دعوت می کند در امور آسمان ها و زمین و عاقبت گذشتگان و نعمت ها نظر کنند تا از این راه به حقایق ملکوتی دست یابند و هزاران درس و عبرت از صحنه های عالم هستی برای پیشبرد رشد و کمال خود بگیرند.

قرآن مجید برای توجه دادن مردم به صاحب و خالق عالم و کنار زدن پردۀ غفلت و بی خبری و توشه برداشتن جهت زندگی اخروی در سورۀ مبارکه اعراف می فرماید:

[ أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مٰا خَلَقَ اللّٰهُ مِنْ شَیْءٍ وَ أَنْ عَسیٰ أَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ] (1).

آیا در [ فرمانروایی و ] مالکیّت [ و ربوبیّت ] بر آسمان ها و زمین و هر چیزی که خدا آفریده و این که شاید پایان عمرشان نزدیک شده باشد با تأمل ننگریسته اند ؟ [ و اگر به قرآن مجید،این کتاب هدایتگر ایمان نیاورند ] پس بعد از آن به کدام سخن ایمان می آورند ؟ !