عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 318

[ وَ انْوِ بِنَوْمکَ تَخْفیفَ مَؤُنَتِکَ عَلَی الْمَلٰائِکَهِ وَ اعْتزِالَ النَّفْسِ عَنْ شَهَواتِهٰا وَ اخْتَبِرْ بِهٰا نَفْسَکَ وَ کُنْ ذا مَعْرِفَهٍ بِأنَّکَ عٰاجِزٌ ضَعیفٌ لٰا تَقْدِرُ عَلیٰ شَیءٍ مِنْ حَرَکٰاتِکَ وَ سُکُونکَ الّا بِحُکْمِ اللّهِ وَ تَقْدیِرِهِ ]

خواب برای تمدّد اعصاب

خوابت از پی گناه و معصیت نباشد که ملائکۀ حافظ اعمال،آن را به عنوان استراحت جهت گناه بعد بنویسند،بلکه برنامۀ خوابت برای تمدّد اعصاب جهت فعالیت مثبت برای بعد از خواب باشد که این گونه خواب زحمتی برای ملائکه نیست.

و نیز خواب را جهت این مسئله قرار بده که از مشتهیات نفسانی و تمایلات غریزی دور مانده و از آن فاصله پیدا کنی و به وسیله خواب در مقام امتحان خود برآی که در نهایت عجز و تقصیری و مستقلاً بر هیچ کاری قدرت و توانایی نداری و تمام حرکات تو فقط و فقط به اذن حضرت اوست.

در حکایت خواب ظاهر می گردد که بیچاره آدمی به چه مرتبه ضعیف و چقدر ناتوان است که به انقضای زمان قلیلی و اشتغال به شغل یسیری سستی و ناتوانی به بدن او راه می یابد که اگر تا مدتی استراحت نکند و حواسّ و قوای او تا مدتی از کار خود معطّل نشوند و دست از کار خود نکشند متوجه کار دیگر نمی توانند شد.