عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 327

و عمیق تر است.

این راه بدون شک راه پرخطری است که سپردن این جاده،بیداری و معرفت فوق العاده لازم دارد.

به تقوا زندگانی کن در اینجا***دل و جان با معانی کن در اینجا

به تقوا زندگانی کن بر دوست ***که مغزت زود گردد در یقین پوست

به تقوا زندگی کن بی شکی تو*** که یابی در یقین دید یکی تو

به تقوا زندگی بنما تو از دل ***که از تقوا شوی در عشق واصل

دوستان حقیقی

اشاره

انسان بدون شک نیازمند به رفاقت و رفیق و دوست و دوستی است،چیزی که هست باید این غریزۀ الهی دگر دوستی را در راه صحیح به کار برد و این نیروی عالی انسانی را صرف اشخاصی کند که از آن طریق خیر دنیا و آخرت نصیب انسان شود و درخت وجود آدمی به شکوفه ها و میوه های الهی بنشیند.

دوست حقیقی و دوستان واقعی،کسانی هستند که به رشد و تکامل و شرف و منزلت انسان بیفزایند و جز خیر آدمی هدفی نداشته باشند.

ملاک دوستی در آیین محمدی و شریعت اسلامی این است که عقل و وجدان، فطرت و ادب و تربیت آدمی در جنب رفیق و دوست و یار و همنشین با تمام حیثیت رو به کمال برود و انسان را تا جایی سیر دهد که نقطۀ جلب رضایت خداست.

با توجه به این ملاک و با تتّبع در معارف بلند آسمانی و ملکوتی اسلام که