عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 335

و آمرزش از من است در برابر آن باید شما توبه از گناه بیاورید،بهشت از من است،طاعت و بندگی از شما،روزی از من است و شکر و سپاس هم از شما، حکم و قضا از من است و رضایت به آن از شما،بلا و آزمایش از من است و صبر و استقامت از شما،اجابت از من است و دعا از شما.

اهل خیر در حدیث معراج

شب معراج به رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:

ای احمد ! اهل خیر و اهل آخرت صورتشان رقیق و آزرم و شرمشان زیاد است، نادانی آنان کم و نفعشان نسبت به مردم بسیار زیاد است.مکرشان کم و مردم در کنار آنان راحتند در حالی که خودشان از کثرت عمل خیر در رنج و زحمتند، کلامشان هماهنگ با حق و نسبت به تمام برنامه هایشان حسابگرند و به نفس خود عتاب دارند.

چشمشان می خوابد ولی دلشان بیدار است،دیدگانشان گریان و دلشان غرق در یاد خداست،چون مردم جزء گروه غافلان قرار گیرند،اینان از ذاکرانند،در ابتدای نعمت سپاس گزار و در پایان آن شاکرند.

دعایشان مستجاب و کلامشان قابل شنیدن است،ملائکه از آنان شادند، دعایشان زیر پرده های ملکوت می چرخد که خدا همانند پدری که فرزندش را دوست دارد،شنیدن صدای آنان را دوست دارد.

یک چشم به هم زدن از خدا غافل نیستند،دنبال زیادی طعام و سخن نمی باشند،با کثرت و فراوانی لباس کاری ندارند.

دنیا و آخرت نزدشان یکی است،مردم یک بار می میرند،ولی آنان بر اثر مجاهدۀ با نفس روزی هفتاد بار می میرند.