عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 344

ذو القرنین گفت:چگونه است که همه شما را خرسند و خندان می بینیم و مثل این که غم و اندوهی در بین شما وجود ندارد،گفتند:برای این است که هر چه پیش آید از خدا می دانیم و او هم هر چه صلاح ماست برای ما مقرّر می دارد و هر کس را هر چه صلاح اوست پیش آید باید خندان و خرسند باشد نه غمناک و اندوهگین (1).

عفو یوسف

در قرآن کریم در سورۀ مبارکه یوسف آیات 88 تا 90 می خوانیم:

برادران به امر پدر بزرگوار خود حضرت یعقوب به مصر آمده و بر حاکم وارد شدند و گفتند:ای عزیز مصر ! ما با همۀ اهل بیت خود به فقر و قحطی و بیچارگی مبتلا شده ایم و با متاعی ناچیز و بی مقدار به حضور تو آمده ایم،محبت فرما و به قدر احسانت به ما بیفزا و از ما به صدقه دستگیری کن که خدا صدقه بخشان را نیکو پاداش می دهد.

در این حال که یوسف نیازمندی و دلشکستگی برادران را دید رحمش آمد و پرده از روی کار برداشت و گفت:شما برادران یوسف در دوران جهل و نادانی فهمیدید که با یوسف چه کردید ؟

آنان گفتند:آیا تو همان یوسف هستی ؟ پاسخ داد:آری،من همان یوسفم و این برادر من است،خداوند به رحمت بی حساب خود بر ما منت نهاد که البته هر کس در برابر حوادث تقوا و صبر پیشه کند،چنین کسی پیش خدا نیکوست و خدا اجر نیکوکاران را ضایع نمی کند.