عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 49

[ ألْمُنٰافِقُ قَدْ رَضِیَ بِبُعْدِهِ عَنْ رَحْمَهِ اللّهِ تَعٰالیٰ لإنَّه یَأتی بِأعْمٰالِهِ الظّاهِرَهِ شَبیهاً بِالشَّریعَهِ وَ هُوَ لٰاهٍ لٰاغٍ باغٍ بِالْقَلْبِ عَنْ حَقِّهٰا مُسْتَهْزِءٌ فیهِ ]

نفاق و منافق

حضرت صادق علیه السلام در این باب،چهرۀ پلید منافق را معرفی می کند.

منافق آن انسان خبیثی است که نظیر او نیست و تاریخ بشر شریرتر و مضرتر و آلوده تر و ظالم تر از او را به یاد ندارد.

منافق چندرو،جاسوس،عامل بیگانه،خائن،ستمکار و انسانی بی دین و موجودی تبهکار و حیوانی بسیار خطرناک در لباس آدمی است.

منافق انسانی متقلّب،دغل باز،اهل غش،حیله گر،بی کرامت،بی ارزش و مغضوب حق و اولیای الهی است.

نفاق خطّی خطرناک،چهره ای بی باک،صفتی ناپاک و حالتی دردناک است.

ایشان با حیله و نیرنگ و با قیافه ای آراسته و چهره ای مذهبی و در لباسی دلسوزانه،جهت پیشبرد اهداف پلید خود و خدمت به اربابان ظالم خویش و کمک به شیاطین،خود را در جامعۀ اسلامی جا زده و از ضربه زدن به ملت اسلام و شؤون فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی و دینی و دنیایی و آخرتی مردم،به هیچ عنوان باک ندارند.