عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 53

بدون تهذیب نفس و پاکی دل،به دست آوردن عنایات الهیه از محالات است.

طریق تصفیۀ وجود و تجلیۀ روح

قرآن مجید،کتاب هدایت است و روایات ائمه معصومین علیهم السلام شرح آن و عالمان و عاملان واقعی به کتاب و سنت،راهبران انسان ها به سوی حق هستند که می فرمایند:

بدان که روح انسانی از عالم امر است و به حضرت عزّت اختصاص قربتی دارد که هیچ موجودی ندارد.

و عالم امر عبارت از عالمی است که مقدار و کمّیّت و قسمت و مساحت نپذیرد و اسم امر بر این عالم از جهت آن است که به اشارۀ«کن»ظاهر شد بی توقف زمانی و بی واسطۀ ماده.

اگر چه عالم خلق هم به اشاره پدید آمد،اما بواسطۀ مواد و امتداد ایام که:

[ خَلَقَ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیّٰامٍ ] (1).

اوست که آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید.

در این اشاره که می فرماید:

[ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی ] (2).

بگو:روح از امر پروردگار من است.

از منشأ خطاب«کن»برخاسته.

ولی ماده و هیولای حیات از صفت هو الحی یافته،قائم به صفت قیومی گشته