عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 6

تو آنی آن که توانی که نور حق باشی***ولی زظلمت کَوْنی گذر نمی آری

به روح پاک مفرمای خدمت تن را ***زگل نیاید هرگز وظیفه خاری

ترا چه کم که فزون از همه غمت باشد*** تو شادمان چو به یاری زغم چه غم داری

امنیت در برابر غرور

نفس را مؤدب به آداب حق کنید تا از غرور در امان بمانید.

مقدمۀ مؤدب شدن به آداب،معرفت است،معرفت حلال و حرام،واجب و مستحب،خیر و شرّ،دنیا و عقبی،حسنات و سیّئات.

و این معرفت از طریق تحصیل علوم دینیه،یا شاگردی در پیشگاه یک عالم واجد شرایط میسّر است.

چون آگاهی به واقعیت های مکتب الهی حاصل شد،آن واقعیت ها باید به مرحلۀ عمل و اجرا درآید و در مسئلۀ عمل خلوص و اخلاص مراعات شود،تا انسان از خطر غرور و سایر رذایل در امان بماند.

نفس را اگر بگذارید و توجه خود را از وی بردارید،مرکز هجوم خطرها و زیان ها و خسارت ها خواهد شد.

اگر به تربیت نفس و آراستنش به حقایق اقدام نکنید،مرکز تاخت و تاز انواع شرور و بدی ها می گردد.

نفس را در حصار بلند عقاید حقّه و در پناه عمل صالح و خالص و اخلاق الهی ببرید،تا از هر شری در دنیا و آخرت در امان بمانید.