عرفان اسلامی جلد 9 صفحه 77

ندارد،مطرح می کند،کلمه ای که محور بعثت انبیای الهی و امامت امامان علیهم السلام و خیر دنیا و آخرت است و چه سخن حقّی در تمام آفرینش پر منفعت تر از این سخن است.

آری،خدا را در تمام امور محور قرار بدهید که محور قرار دادن خدا،انسان را از هر شرّی آزاد و بر هر خیری متصل می سازد.

تبعیت از انبیا و امامان علیهم السلام

خداوند مهربان از باب خیر و مصلحت از انسان می خواهد،به دامن انبیا و امامان علیهم السلام که معلّمان واقعی و دلسوز بشر هستند چنگ بزند و از راه آنان منحرف نگردد که انحراف از مسیر آن بزرگواران علّت شقاوت دنیا و آخرت است.

[ قٰالَ یٰا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ* اِتَّبِعُوا مَنْ لاٰ یَسْئَلُکُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ ] (1).

گفت:ای قوم من ! از این فرستادگان [ خدا ] پیروی کنید،*از کسانی پیروی کنید که پاداشی از شما نمی خواهند و آنان راه یافته اند.

آراستگی به تقوا

خداوند مهربان،مردم را به تقوا یعنی آراسته شدن به فضایل و انجام واجبات و ترک محرّمات امر فرموده،سه حقیقتی که اگر انسان با آن ها شکل بگیرد آراسته به لباس خلافه اللّهی می گردد و با اسلام کامل زندگی کرده و با اسلام حقیقی از دنیا می رود: