عرفان اسلامی جلد 11 صفحه 125

آیات هدایت در قرآن مجید

[ قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهٰا جَمِیعاً فَإِمّٰا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدیً فَمَنْ تَبِعَ هُدٰایَ فَلاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ ] (1).

گفتیم:همگی از آن [ مرتبه و مقام ] فرود آیید؛چنانچه از سوی من هدایتی برای شما آمد،پس کسانی که از هدایتم پیروی کنند نه ترسی بر آنان است و نه اندوهگین شوند.

[ قٰالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطیٰ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدیٰ ] (2).

گفت:پروردگار ما کسی است که به هر موجودی،آفرینش [ ویژۀ ] او را [ آن گونه که سزاوارش بود ] به وی عطا کرده،سپس هدایت نمود.

[ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی* اَلَّذِی خَلَقَ فَسَوّٰی* وَ الَّذِی قَدَّرَ فَهَدیٰ ] (3).

نام پروردگار برتر و بلند مرتبه ات را [ از هرچه رنگ شرک خفی و جلی دارد ] منزّه و پاک بدار.*آن که آفرید،پس درست و نیکو گردانید.* و آن که اندازه قرار داد و هدایت کرد.

[ وَ اللّٰهُ یَقُولُ الْحَقَّ وَ هُوَ یَهْدِی السَّبِیلَ ] (4).

و خدا همواره حق را می گوید،و همواره راه [ درست و راست که شما را به سعادت می رساند ] می نمایاند.

1- (1)) -بقره (2):38.
2- (2)) -طه (20):50.
3- (3)) -اعلی (87):1-3.
4- (4)) -احزاب (33):4.