عرفان اسلامی جلد 11 صفحه 140

علم و حکمت انبیا

اشاره

گروهی از بیداران راه حق اعتقاد دارند:بالاترین معجزۀ انبیا و برترین خارق عادت آنان علم و حکمت است،علم و حکمتی که سرچشمۀ مستقیم و زلالش علم و حکمت خداست و همین علم و حکمت خدادادی بود که آن بزرگواران را از هر جهت از تمام مخلوقات عالم ممتاز کرده بود.

برای دانایان و خاصان از عقلا و اهل انصاف،علم و حکمت انبیا که در درون آنان یا در کتابشان تجلی داشت وسیلۀ تصدیق نبوت آنان بود،چون بینایان و دانایانی هم چون سلمان و ابو ذر و مقداد و عمار که نمونه آنان در همۀ امم بود،از انبیای خدا پس از آن چشمه های جوشان و سرشار علم و حکمت،معجزه و خارق عادت طلب نمی کردند و موعظۀ حسنه و خوارق عادات و معجزات یعنی تصرفات آنان در امور تکوینی به اذن حضرت ربّ برای تودۀ مردم و عوام الناس وسیلۀ تصدیق نبوت بود که در این جهت مردم عوام به آنان ایمان می آوردند و تعدادی از آنان تا آخرین نفس با انبیای خدا همراهی می نمودند،اینان به همان خوارق عادات و ظاهر آیات کتاب هدایت می یافتند و از عناد و لجبازی دوری جسته دست به دامن انبیا می زدند و هدایت می یافتند و به راه خیر و صلاح و سعادت و سداد می رفتند و شمشیر و اسلحه ای که در اختیار انبیا قرار داشت برای اهل لجاج و عناد بود،آنان که به هیچ وجه تسلیم علم و حکمت و موعظه و معجزه نمی شدند و می خواستند حاکم بر زندگی و حیاتشان هوا و هوس و شهوات باشد و از این راه به استعمارگری و استثمار بندگان و به استضعاف کشیدن آنان ادامه داده و مزاحم هدایت و رشد و کمال عباد حق گردند.

اینان بیداری و سعادت و سلامت بندگان حضرت رب را نمی خواستند