عرفان اسلامی جلد 11 صفحه 288

[ وَ لا تُکَفِّرْ مُسْلِماً بِذَنْبٍ یُکَفِّرُهُ التَّوْبَهُ الّا مَنْ ذَکَرَهُ اللّهُ فی الْکِتٰابِ قٰالَ اللّهُ تَعالی: [ إِنَّ الْمُنٰافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النّٰارِ ] (1)وَ اشْتَغِلْ بِشَأْنِکَ الَّذی انْتَ بِهِ تُطٰالَبُ ]

تکفیر مسلمان

مسلمان را به محض ارتکاب یک گناه گرچه بزرگ باشد،در حالی که آن گناه را توبه جبران می کند تکفیر مکن و به او مگو از دین بیرون رفته و کافر شده ای که این هجوم بسیار خطرناکی به آبرو و حرمت مسلمان است،مگر این که یک مسلمان به طور علنی و آشکار و از روی جدّ و عناد از دین برگردد و یا آلوده به نفاقی شود که قرآن فرموده:آن کس که به زبان مسلمان و به دل بی اعتقاد است در درک اسفل از جهنم است،راستی،ای مسلمان ! در تمام حرکات و سکنات و افعال و اخلاق به برنامه هایی مشغول باش که از تو خواسته اند و گرنه در قیامت به مؤاخذۀ سختی از جانب حق دچار خواهی شد.

اگر کسی از ارزش عمر باخبر شود،حاضر نمی گردد یک لحظه و حتی کمتر از یک لحظه را صرف کار باطل و بیهوده کند،آگاه به ارزش عمر تمام سعیش مصروف حال و عبادت و عمل صالح و خدمت به بندگان خدا در همۀ امور زندگی و حیات