عرفان اسلامی جلد 11 صفحه 369

و تربیت شدگان مدرسۀ حق و حقیقتند و این راهی است که برای هر انسانی باز است و مقامی است که کسب آن در خور تمام مکلّفین است که با کمال تأسّف و تأثّر اکثر مردم از تحصیل این مقام با عظمت ملکوتی کوتاهی می کنند !

اکثر مردم وقت خود را صرف جمع مال و نشست و برخاست با اهل گناه و خوض در باطل و لهو و لعب و خواب و خوراک و شهوت و شکم می کنند و آنان را به همین خاطر از نمد حقایق کلاهی نیست.

صدق در ایمان

قرآن مجید ایمانی را که همراه یقین و باور و عامل عشق انسان به حق و محرک آدمی به سوی اخلاق حسنه و عمل صالح است صادقانه می داند و دارندۀ این چنین ایمان را اهل صدق معرفی می کند:

[ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللّٰهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتٰابُوا وَ جٰاهَدُوا بِأَمْوٰالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللّٰهِ أُولٰئِکَ هُمُ الصّٰادِقُونَ ] (1).

مؤمنان فقط کسانی اند که به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند،آن گاه [ در حقّانیّت آنچه به آن ایمان آورده اند ] شک ننموده و با اموال و جان هایشان در راه خدا جهاد کرده اند؛اینان [ در گفتار و کردار ] اهل صدق و راستی اند.

در سورۀ مبارکۀ بقره اوصاف ایمانی و عملی و اخلاقی اهل ایمان را در پانزده مرحله بیان می فرماید و سپس در پایان آیۀ شریفه آراستگان به آن برنامه های پرارزش را اهل صدق معرفی می کند: