عرفان اسلامی جلد 11 صفحه 42

[ قال أمیر المؤمنین علیه السلام:کن کالطبیب الرفیق الذی یضع الدواء بحیث ینفع ]

عالم،طبیب روح

امیر المؤمنین علیه السلام فرمود:

در میان مردم مانند طبیب مشفقِ مهربان باش،طبیبی که دوا را برای سودبخشی و شفای مریض بجا مصرف می کند که اگر این گونه باشی،مردم به دست تو از آلودگی ها نجات یابند و از امراض روحی و قلبی شفا پیدا کنند و به دست با کرامت علم و دانشت به انابه و توبه روی آرند و با خدای خود آشتی نمایند و در خلوت دل پس از بیداری و بینایی به محضر حضرت دوست عرضه بدارند:

دل دگر با که سپارم که تو در جان منی***جان دگر با که فشانم که تو جانان منی

هنری نیست جز اینم ز چه پنهان سازم*** گو همه خلق بدانند تو جانان منی

گفتمت مهر و در این گفته چه جای نظر است*** تو بدین طلعت افروخته برهان منی

زخمی ای خواجه گرت با من مسکین رحمی است*** دردی ای دوست اگر از پی درمان منی