عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 131

نهم: کم خوردن است.

دهم: عزلت از شرار خلق است و از آنان که حاضر به قبول حق نیستند و مجاهده و مبارزه با آنان که سدّ راه حقند.

این است عمل اهل طریقت و این ده چیز اثرهای قوی دارد در سلوک.

سالک چون در خدمت دانا بر این ده چیز مواظبت نماید و ثبات کند که کار ثبات دار عاقبت به جایی برسد،حقیقت روی نماید و اگر یکی از ده کم باشد سلوک میسّر نشود و سالک به جایی نرسد.

همه جمال تو بینم چو چشم باز کنم***همه شراب تو نوشم چو لب فراز کنم

حرام دارم با مردمان سخن گفتن*** و چون حدیث تو آید سخن دراز کنم

هزار گونه بلنگم به هر رهم که برند*** رهی که آن به سوی توست ترک تاز کنم

اگر به دست من آید چو خضر آب حیات*** ز خاک کوی تو آن آب را طراز کنم(1)

عمل اهل حقیقت

ای درویش ! عمل اهل حقیقت هم ده چیز است:

اوّل: آن که به خدای رسیده باشد و خدای را شناخته بود و بعد از شناخت خدای تمامت جواهر اشیا را کماهی دانسته و دیده بود.

دوّم: صلح است با همۀ مؤمنان و مسلمانان و علامت آن که سالک به خدای رسیده آن است که با خلق به یک بار صلح کند و از اعتراض و انکار«در صورتی که شرعاً جای اعتراض و انکار نیست.»آزاد آید و هیچ کس را دشمن ندارد،بلکه همه کس را دوست دارد.