عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 194

جهت رفتم،چون نزدیک شدم دیدم شتر نیست،بلکه جنازه ای را برای دفن آورده اند و این نعره از این جنازه بلند است و آن افرادی که متصدّی دفن او بودند ابداً اطّلاعی نداشته و با کمال خونسردی و آرامش مشغول کار خود بودند.

بدون شک صاحب جنازه مرد ظالم و ستمگری بوده که در اولین وهله از ارتحال به چنین عقوبتی دچار شده است،یعنی قبل از دفن و عذاب قبر از دیدن صور برزخیّه وحشتناک گردیده و فریاد برآورده است. چون سکندر را مسخّر شد جهان***وقت مرگ او درآمد ناگهان

گفت تابوتی کنید از بهر من***دخمه ای سازید پیش شهر من

کف گشاده دست من بیرون کنید** نوحه بر من هر زمان افزون کنید

تا ز مال و لشگر و ملک و شهی*** خلق بربینند دست من تهی

گر جهان در دست من بود آن زمان** در تهی دستی برفتم از جهان

ملک و مال این جهان جز پیچ نیست** گر همه یابی چون من جز هیچ نیست(1)

کشف برزخی برای آقا سید جمال الدین گلپایگانی

مرحوم آیت اللّه آقا سید جمال الدین گلپایگانی از علما و مراجع بزرگ اواسط قرن چهاردهم بود،در علمیّت و عمل و از جهت قدر و کرامت و پاکی نفس و تقوا مورد تصدیق همگان بود و در مقامات معنوی وی احدی تردید نداشت،آن جناب در امر مراقبت نفس و اجتناب از هوا مقام اوّل را حایز بود،از صدای مناجات و گریه های نیمه شبش همسایگان وی حکایاتی دارند،همیشه با«صحیفۀ سجادیه»مأنوس بود،آهش سوزان،اشکش روان و سخنش مؤثّر و دلی سوخته داشت.