عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 197

وادی السّلام نجف رفتم،برای فرار از گرما به زیر طاقی نشستم،عمامه را برداشته و عبا را کنار زدم که قدری استراحت کرده برگردم،در این حال جماعتی از مردگان با لباس های پاره و مندرس و وضعی بسیار کثیف به سوی من آمدند و از من طلب شفاعت می کردند که وضع ما بد است،از خداوند بخواه ما را عفو کند !

من به ایشان پرخاش کردم و گفتم:هرچه در دنیا به شما گفتند گوش نکردید و حالا که کار از کار گذشته طلب عفو می کنید ؟ بروید ای مستکبران،سپس فرمودند:این مردگان شیوخی از عرب بودند که در دنیا مستکبرانه زندگی می کردند و قبورشان در اطراف قبری بود که من روی آن نشسته بودم ! !

این بود شمه ای از احوال متکبّران و ستم پیشگان در عالم برزخ و امّا آنچه در قیامت به عنوان جزای عمل خواهند دید در این جزوه قابل بازگو کردن نمی باشد، شما می توانید در این زمینه به آیات مربوط به قیامت کفار و معاندان و روایات بسیار مهمی که از اهل بیت طاهرین علیهم السلام رسیده مراجعه کنید.

من بلبل عشق تو در این گلستانم***آتش زند داغ فراقت آشیانم

مرغی شکسته بالم از بیداد صیّاد*** رحم ای خدای دادگر بر جسم و جانم

آواره ام در کوه و صحرای فراقت*** موسی صفت جویای خضر بی نشانم

هفتاد رفت از عمر و دل را دنیی دون ***گیرد به بازی باز و پندارد جوانم

آه از شب تار فراقت ماه رویا*** کو روز وصلت تا به شادی جان فشانم

خون شد دلم از جور و بیداد زمانه*** مژده بده وصلی که آساید روانم

نتوان ز صیّادان در این صحرا شد ایمن***الّا که بخشد چشم پرنازت امانم

آزادی و امن و سلامت خواهی ای دل ***در ملک عشق است و دیار دلستانم

گاهی الهی را ز غم چون شمع سوزد*** سازد دل پروانه بی تاب و توانم(1)

[ ذِکْرُ الْمَوْتِ یُمیِتُ الشَّهَواتِ فِی النَّفْسِ وَ یَقْطَعُ مَنابِتَ الْغَفْلَهِ وَ یُقَوِّی الْقَلْبَ بِمَواعِدِ اللّهِ تَعالی وَ یُرِقُّ الطَّبْعَ وَ یَکْسِرُ اعْلامَ الْهَویٰ وَ یُطْفِئُ نارَ الْحِرْصِ وَ یُحَقِّرُ الدُّنْیا.

وَ هُوَ مَعْنیٰ ما قالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله:فِکْرُ ساعَهٍ خَیْرٌ مِنْ عِبادَهِ سَنَهٍ وَ ذلِکَ عِنْدَ ما یَحِلُّ اطْنابَ خِیامِ الدُّنْیا وَ یَشُدُّها فِی الْآخِرَهِ.

وَ لا یَشُکُّ بِنُزولِ الرَّحْمَهِ عَلیٰ ذِکْرِ الْمَوْتِ بِهٰذِهِ الصِّفَهِ وَ مَنْ لا یَعْتَبِرْ بِالْمَوْتِ وَ قِلَّهِ حیلَتِهِ وَ کَثْرَهِ عَجْزِهِ وَ طولِ مُقامِهِ فِی الْقَبْرِ وَ تَحَیُّرِهِ فِی الْقِیامَهِ فَلا خَیْرَ فیهِ ]

توجه به مرگ

در پایان این بخش به ترجمۀ اصل روایت باب مرگ که از«مصباح الشریعه»نقل شد عنایت کنید:

توجه به مرگ از بین برندۀ شهوات غلط نفس و ریشه کن کنندۀ علل غفلت از حق و تقویت کنندۀ دل به مواعید حق و نرم کنندۀ طبع و شکنندۀ آثار هوا و خاموش کنندۀ آتش حرص و بی اعتبار کنندۀ قدر دنیا در نظر انسان است و همین است تفسیر کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمود:

یک ساعت فکر از یک سال عبادت بهتر است و آن فکر مردن و کوچ کردن از دنیا به آخرت و برکندن خیمۀ حیات از این جهان و زدن آن خیمه در آن جهان است.