عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 199

[ قالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله:أَکْثِروا ذِکْرَ هادِمِ اللَّذّاتِ،قیلَ:وَ ما هُوَ یا رَسولَ اللّهِ ؟ فَقالَ الْمَوْتُ.فَما ذَکَرَهُ عَبْدٌ عَلَی الْحَقیقَهِ فی سَعَهٍ الّا ضاقَتْ عَلَیْهِ الدُّنْیا وَ لا فی شِدَّهٍ الّا اتَّسَعَتْ عَلَیْهِ.

وَ الْمَوْتُ اوَّلُ مَنْزِلٍ مِنْ مَنازِلِ الْآخِرَهِ وَ آخِرُ مَنْزِلٍ مِنْ مَنازِلِ الدُّنْیا فَطُوبیٰ لِمَنْ کانَ اکْرِمَ عِنْدَ النُّزولِ بِاَوَّلِها،وَ طُوبیٰ لِمَنْ احْسَنَ مُشایَعَتَهُ فی آخِرِها.وَ الْمَوْتُ اقْرَبُ الْاَشْیاءِ مِنْ وُلْدِ آدَمَ وَ هُوَ یَعُدُّهُ ابْعَدَ فَما اجْرَأَ الْاِنْسانَ عَلی نَفْسِهِ وَ ما اضْعَفَهُ مِنْ خَلْقٍ ! وَفِی الْمَوْتِ نَجاهُ الْمُخْلِصینَ وَ هَلاکُ الْمُجْرِمینَ وَ لِذلِکَ اشْتاقَ مَنِ اشْتاقَ الَی الْمَوْتِ وَ کَرِهَ مَنْ کَرِهَ.قالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله:مَنْ احَبَّ لِقاءَ اللّهِ احَبَّ اللّهُ لِقاءَهُ وَ مَنْ کَرِهَ لِقاءَ اللّهِ کَرِهَ اللّهُ لِقاءَهُ ]

یاد مرگ

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

محوکنندۀ لذّت ها را زیاد یاد کنید.گفتند:محوکنندۀ لذّت ها چیست ؟ فرمود:مرگ.

کسی که در حال وسعت در عیش است،یاد مرگ او را به تنگنا می اندازد و آن کس که در تنگنای زندگی است اندیشۀ مردن او را از رنج و زحمت در زندگی آزاد می کند.