عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 213

ما اگر به دستور قرآن مجید و انبیای عظام و امامان گرامی علیهم السلام لحظات خود را همراه با مراقبه و محاسبه به سر بریم،در فردای قیامت یا جزء بی حسابان به حساب خواهیم آمد یا جزء خوش حسابان،ورنه در ورطۀ محشر دچار حساب شدید و یا سوء حساب خواهیم شد.

محاسبۀ اعمال

اشاره

اگر انسان باحساب زندگی کند،یعنی در تمام امور و در کلّیۀ شؤون و در هر قدمی که برمی دارد و در هر سخنی که می خواهد بگوید و یا بشنود و خلاصه هر کاری که می خواهد انجام دهد خدا و قیامت را در نظر داشته باشد و عمل و کارش را هماهنگ با خواسته های حق و اوامر و نواهی انبیا و ائمه علیهم السلام انجام دهد، در حقیقت در بهترین حال و عالی ترین موقعیّت است.

محاسبه از والاترین منازل عرفانی و کار با قیمت اهل سیر و سلوک است،در این زمینه مقدمه ای را از مقامات معنوی نقل می کنم:

[ یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ مٰا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ] (1).

ای اهل ایمان ! از خدا پروا کنید؛و هر کسی باید با تأمل بنگرد که برای فردای خود چه چیزی پیش فرستاده است.

چگونه سر ز خجالت برآورم بر دوست*** که خدمتی به سزا برنیامد از دستم (2)

خدای بزرگ می فرماید: