عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 244

[ وَ التَّفْویضُ خَمْسَهُ احْرُفٍ لِکُلِّ حَرْفٍ مِنْها حُکْمٌ فَمَنْ اتیٰ بِاَحْکامِهِ فَقَدْ اتیٰ بِهِ.

التّاءُ مِنْ تَرْکِ التَّدْبیرِ فِی الدُّنْیا،وَ الْفاءُ مِنْ فَناءِ کُلِّ هِمَّهٍ غَیْرَ اللّهِ تَعالی،وَ الْواوُ مِنْ وَفاءِ الْعَهْدِ وَ تَصْدیقِ الْوَعْدِ،وَ الْیاءُ مِنَ الْیَأْسِ مِنْ نَفْسِکَ وَ الْیَقینِ بِرَبِّکَ،وَ الضّادُ مِنْ الضَّمیرِ الصّافی لِلّهِ وَ الضَرورَهِ الَیْهِ.وَ الْمُفَوِّضُ لا یُصْبِحُ الّا سالِماً مِنْ جَمیعِ الْآفاتِ وَ لا یُمْسی الّا مُعافِیَ بِدینِهِ ]

ترکیب تفویض

امام صادق علیه السلام در دنبالۀ روایت می فرماید:

تفویض مرکب از پنج حرف است و از برای هر حرفی دلالتی و حکمی است و هرگاه انسانی به مقتضای دلالت این حروف عمل کند هرآینه حقیقت تفویض را بجا آورده است.

تا- دلالت دارد به ترک تدبیرات برای پیش آمدهای دنیوی و واگذاردن آن ها به مقدّرات حضرت دوست.

فا- اشاره است به فانی شدن هرگونه قصد در اموری که وجهۀ الهی ندارد.

واو- دلالت دارد به وفا کردن و اجرای وعد و پیمان بین عبد و حق.

یا- دلالت دارد بر یأس از آنچه در تحت قدرت خود یا زیردست دیگران است