عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 260

[ قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله:اَلْمُؤْمِنُ بَیْنَ خَوْفَیْنِ،خَوْفِ ما مَضیٰ وَ خَوْفِ ما بَقیَ.وَ بِمَوْتِ النَّفْسِ تَکونُ حَیاهُ الْقَلْبِ وَ بِحیاهِ الْقَلْبِ الْبُلوغُ الی الْاِسْتِقامَهِ.وَ مَنْ عَبَدَ اللّهَ عَلیٰ میزانِ الْخَوفِ وَ الرَّجاءِ لا یَضِلُّ وَ یَصِلُ الیٰ مَأْمولِهِ.وَ کَیْفَ لا یَخافُ الْعَبْدُ وَ هُوَ غَیْرُ عالِمٍ بِما یُخْتَمُ صَحیفَتُهُ وَ لا لَهُ عَمَلٌ یَتَوَصَّلُ بِهِ اسْتِحْقاقاً وَ لا قُدْرَهَ لَهُ عَلیٰ شَیْءٍ وَ لا مَفَرَّ،وَ کَیْفَ لا یَرْجُو وَ هُوَ یَعْرِفُ نَفْسَهُ بِالْعَجْزِ وَ هُوَ غَریقٌ فی بَحْرِ آلاءِ اللّهِ وَ نَعْمائِهِ مِنْ حَیْثُ لا تُحْصیٰ وَ لا تُعَدُّ.فَالْمُحِبُّ یَعْبُدُ رَبَّهُ عَلَی الرَّجاءِ بِمُشاهَدَهِ احْوالِهِ بِعَیْنِ سَهَرٍ،وَ الزّاهِدُ یَعْبُدُ عَلَی الْخَوْفِ ]

خوف مؤمن

رسول الهی صلی الله علیه و آله فرمود:

مؤمن بین دو خوف است:خوف از گذشته به این که مبادا آنچه از عمر گذشت موافق رضای دوست نگذشته باشد و خوف از آینده که مبادا به هوا و هوس بگذرد و حاصل و ثمری برابر با میل یار به بار نیاورد.

به موت نفس امّاره دل زنده می شود و زندگی به سبب حیات دل بر استقامت در عمل و اخلاق قدرت می گیرد.

هرکس حضرت معبود را بر اساس خوف و رجای مساوی عبادت کند هرگز