عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 297

زیرا خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمی کند.

[ أُولٰئِکَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَیْنِ بِمٰا صَبَرُوا ] (1).

اینان به علت صبری که [ بر ایمان و عمل به قرآن ] کردند و بدی [ مردم ] را با نیکی و خوبی خود دفع می کنند و از آنچه به آنان روزی کرده ایم،انفاق می نمایند،دو بار پاداششان می دهند.

صبر در روایات

در زمینۀ صبر در کتب با عظمت روایی به قدری روایت وارد شده که ذکر همۀ آن ها کتابی جداگانه می خواهد،در این قسمت به ذکر چند روایت اکتفا می شود، باشد که همان روایات چراغی فروزان در راه زندگی ما و راهنمایی در سیر و سلوک ما گردد.مجموع روایات باب صبر را می توانید در«الکافی»،«بحار الأنوار»، «مستدرک الوسائل»و«الوافی»فیض کاشانی ببینید.

عَنْ ابی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام قالَ:اَلصَّبْرُ رَأْسُ الْایمانِ (2).

امام صادق علیه السلام فرمود:صبر،سر ایمان است.

و در روایت دیگر بدین گونه مطلب را دنبال می کند:

صبر از ایمان چون سر است به تن،هرگاه سر برود،تن هم می رود،هم چنان صبر که برود ایمان از دست خواهد رفت (3).

1- 1) -قصص (28):54.
2- 2) -الکافی:87/2،باب الصبر،حدیث 1؛وسائل الشیعه:257/3،باب 76،حدیث 3568.
3- 3) -الکافی:87/2،باب الصبر،حدیث 2؛بحار الأنوار:81/68،باب 62،حدیث 17.