عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 306

[ وَ الصَّبْرُ ما اوَّلُهُ مُرٌّ وَ آخِرُهُ حُلْوٌ لِقَوْمٍ،وَ لِقَوْمٍ اوَّلُهُ وَ آخِرُهُ حُلْوٌ، فَمَنْ دَخَلَهُ مِنْ اواخِرِهِ فَقَدْ دَخَلَ،وَ مَنْ دَخَلَهُ مِنْ اوائِلِهِ فَقَدْ خَرَجَ.وَ مَنْ عَرَفَ قَدْرَ الصَّبْرِ لا یَصْبِرُ عَمّا مِنْهُ الصَّبْرُ،قالَ اللّهُ تَعالی فی قِصَّهِ موسیٰ وَ الْخِضْرِ عَلیٰ نَبیِّنا وَ عَلَیْهِمَا السَّلامُ:

[ وَ کَیْفَ تَصْبِرُ عَلیٰ مٰا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْراً ] (1).فَمَنْ صَبَرَ کُرْهاً وَ لَمْ یَشْکُ الَی الْخَلْقِ وَ لَمْ یَجْزَعْ بِهَتْکِ سِتْرِهِ فَهُوَ مِنَ الْعامِّ وَ نَصیبُهُ ما قالَ اللّهُ تَعالی: [ وَ بَشِّرِ الصّٰابِرِینَ ] (2)ایْ بِالْجَنَّهِ وَ الْمَغْفِرَهِ.وَ مَنِ اسْتَقْبَلَ الْبَلاءَ بِالرَّحْبِ وَ صَبَرَ عَلیٰ سَکینَهٍ وَ وَقارٍ فَهُوَ مِنَ الْخاصِّ وَ نَصیبُهُ ما قالَ اللّهُ تَعالی:

[ إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِینَ ] (3)]

صابران واقعی

صبر برای جمعی آغاز آن تلخ است و پایانش شیرین و برای جمعی دیگر اوّلش و آخرش تلخ است،پس کسی که وارد مسیر صبر می شود و پایان و نتیجۀ آن را در نظر می گیرد به طور مسلّم از صابران است و توفیق به دست آوردن نتیجۀ مطلوب به

1- 1) -کهف (18):68.
2- 2) -بقره (2):155.
3- 3) -بقره (2):153.