عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 318

قَدَمِهِ ذُنوباً بَدَّلَهَا اللّهُ حَسَناتٍ:الصِّدْقُ وَ الْحَیاءُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الشُّکْرُ (1).

امام صادق علیه السلام فرمود:رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت:چهار چیزند در هرکس باشد و از سر تا پایش را گناه گرفته باشد،خداوند همۀ آن گناهان را به حسنه تبدیل کند،راستگویی و حیا و خوش خلقی و شکرگزاری.

تبدیل سیئه به حسنه

علامۀ مجلسی رحمه الله می گوید:

در این تبدیل سیّئه به حسنه وجوهی ذکر شده:

1-گناهان پیشین به توبه محو شود و بجای آن ها طاعت آینده آید.

2-روحیۀ گناهکاری از آن ها محو شود و روحیۀ طاعت بجای آن نشیند.

3-خدا توفیق کارهایی به او دهد که ضدّ کارهای پیشین او باشد.

4-بجای هر کیفری ثوابی برای او ثبت کند (2).

داستان های مهمّی از اهل حیا در قسمت های گذشته نقل شده،می توانید به آن ها مراجعه کنید.

در اینجا ذکر این مطلب لازم است که حیا و شرم در امور مثبته حالتی است احمقانه و ضربۀ مهلکی است بر سعادت دنیا و آخرت انسان و باید توجه داشت که حیا در هنگام گناه و طاعت باید به کار گرفته شود به این معنی که اگر زمینۀ منکر و فحشایی برای انسان فراهم شد،از حضرت حق خجالت کشیده و از گناه کناره گیرد و چون زمینۀ عبادت پیش آید از ترک آن شرم کند.