عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 34

اسرار من است،آن را در قلب بنده ای که محبوب من است قرار می دهم.

عَنْ ابی جَعْفَرٍ الْجَوادِ علیه السلام قالَ:اَفْضَلُ الْعِبادَهِ الْاِخْلاصُ (1).

حضرت جواد علیه السلام فرمود:بالاترین عبادت اخلاص است.

اخلاص در نزد عرفا

بزرگان از عرفا می گویند:

اخلاص عام ترک شرک است که چون از شرکت تبرّا کردند و به یگانگی وی مقر آمدند توحید به اخلاص گشت.

باز اخلاص آرد به صفات وی،بدان که هیچ چیز را تشبیه وی نگوید و نه مثل وی به ذات و صفات و فعل.

چون اعتقاد بر این وصف خالص درآمد این مؤمن باشد مخلص،باز هر عملی که بیارد اندر آن عمل ریای خلق و عجب نفس نیارد تا عمل وی از فساد خالص گردد،باز از آن عمل که بیارد مراد وی رضای خداوند باشد نه طمع ثواب و خوف عقاب.کما قال اللّه تعالی:

[ ابْتِغٰاءَ رِضْوٰانِ اللّٰهِ ] (2).

و نیز فرمود:

[ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ ] (3)ایْ یُریدونَ رِضاهُ.

1- 1) -تفسیر الامام العسکری:329،حدیث 186؛بحار الأنوار:245/67،باب 54،حدیث 19.
2- 2) -حدید (57):27؛برای طلب خشنودی خدا.
3- 3) -انعام (6):52؛خشنودی او را می خواهند.