عرفان اسلامی جلد 12 صفحه 357

[ الْحِکْمَهُ ضیاءُ الْمَعْرِفَهِ وَ میراثُ التَّقویٰ وَ ثَمَرَهُ الصِّدْقِ،وَ لَوْ قُلْتُ:ما انْعَمَ اللّهُ عَلیٰ عَبْدٍ مِنْ عِبادِهِ بِنِعْمَهٍ اعْظَمَ وَ انْعَمَ وَ ارْفَعَ وَ اجْزَلَ وَ ابْهیٰ مِنَ الْحِکْمَهِ لَقُلْتُ صادِقاً.قالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: [یُؤْتِی الْحِکْمَهَ مَنْ یَشٰاءُ وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَهَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَ مٰا یَذَّکَّرُ إِلاّٰ أُولُوا الْأَلْبٰابِ ] (1).

ایْ لا یَعْلَمُ ما اوْدَعْتُ وَ هَیَّأْتُ فِی الْحِکْمَهِ الّا مَنِ اسْتَخْلَصْتُهُ لِنَفْسی وَ خَصَصْتُهُ بِها.وَ الْحِکْمَهُ هِیَ النَّجاهُ ]

حقیقت حکمت

مسئلۀ حکمت از مهم ترین مسائل الهی است و دارندۀ آن چنانچه قرآن مجید فرموده دارندۀ خیر کثیر است.در توضیح حکمت و آثار آن و نمونه های نقل شده به جلد ششم کتاب مراجعه نمایید،در اینجا جز ترجمۀ متن روایت برنامه دیگری لازم نمی بینم.

امام صادق علیه السلام می فرماید:

حکمت،روشنی معرفت و میراث تقوا و میوۀ صدق است،اگر بگویم هیچ نعمتی بزرگ تر و پرثمرتر و بلند مقام تر و جزیل تر و پرقیمت تر از حکمت نیست