حج در آینه عرفان صفحه 109

فرض کند که دیگر بر نمی‌گردد.

آری، قطع علاقه از غیر حق مهم‌ترین برنامه این سفر است و تا علائق غلط و هوس‌های شیطانی و نیت‌های آلوده قطع نشود، روی به محبوب نشده ولذا روی محبوب هم به انسان نمی‌شود.

تمام لذت در این سفر از آن کسانی است که فکری جز حضرت یار و ذکری جز آن جناب و کلامی جز حول محور آن حضرت نداشته و با تمام وجود به پیشگاه باعظمت آن معشوق واقعی عرضه می‌دارند:

مرحبا! مرحبا! محبت دوست کز درون آمدی نه از ره پوست

دلم از جز تو خانه خالی کرد با تو سودای لا ابالی کرد

تا غمت ساکن دل من شد از چراغ تو خانه روشن شد

ما گرفتار دام عشق توایم همه سرمست جام عشق توایم

ای که حسن رخت دل افروزست شب ما با خیال تو روزست

حسنت از روضه جنان خوش‌تر یادت از هر چه در جهان خوش‌تر

هر که در صورت تو حیران نیست صورتش هست لیکنش جان‌نیست (1)

زائر باید وصیت تام و تمامی کند و به اطلاع اشخاص خیر و دانا برساند که کیفیت وصیت باید چگونه باشد، در هر صورت کاری کند که اگر برنگردد هیچ جزئی از جزئیات کار او معوق نماند، بلکه در تمام عمر باید چنین باشد، که هیچ کس از وقت مردن خود اطلاع ندارد.

یاد حق‌